Toen heel Nederland werd gevraagd om afstand te houden, stond Chames Nouri (46) uit Simpelveld in de frontlinie. De IC-verpleegkundige van het Zuyderland-ziekenhuis in Heerlen blikt terug op de zwaarste weken in haar leven.
Met twintig jaar ervaring op de teller had ze alles wel zo’n beetje meegemaakt, dacht ze. De intensive care kende geen geheimen meer, ze was gewend om ernstig zieke mensen te helpen.
Maar toen kwam het coronavirus en werd alles anders. Bijna twee maanden lang zag Chames Nouri aan de lopende band patiënten binnenkomen met COVID-19. Ze waren uitgeput en doodsbenauwd. Zodra de corona-IC in Heerlen vol dreigde te raken, werden er patiënten naar andere ziekenhuizen overgebracht om capaciteit vrij te maken. “Vooral de snelheid waarmee patiënten ziek werden, heeft indruk op me gemaakt. Het ene moment zijn ze nog aanspreekbaar en lijken ze in redelijke conditie, het volgende moment moeten ze acuut aan de beademing”, memoreert Chames.
